വ്രതാനുഷ്ഠാനം ഭക്ഷ്യമേളയാക്കുമ്പോള്‍ – അബൂഉസാമ
വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരു മാസം വ്രതമനുഷ്ഠിക്കല്‍ ഇസ്‌ലാമിലെ നിര്‍ബന്ധ കര്‍മങ്ങളിലൊന്നാണ്. വ്രതം പുണ്യകര്‍മമായി ആചരിക്കാത്ത ഒരു മതവിഭാഗവുമില്ല. രൂപത്തിലും കാലത്തിലും വ്യത്യാസമുണ്ട്. എല്ലാവരും വ്രതമെന്നത് എല്ലാ അര്‍ഥത്തിലും നിയന്ത്രണത്തിന്റെ അവസരമായി കാണുന്നു.
അനുഷ്ഠാന കര്‍മങ്ങള്‍ എന്ത്, എപ്പോള്‍, എങ്ങനെ, എത്ര, ആര്‍ക്കൊക്കെ എന്നിത്യാദി കാര്യങ്ങള്‍ മുസ്‌ലിംകള്‍ ശൈശവത്തില്‍ തന്നെ പഠിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ഏറെ ചര്‍ച്ച നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇപ്പറഞ്ഞതെല്ലാം അനുഷ്ഠാനങ്ങളുടെ ബാഹ്യതല സ്പര്‍ശിയായ കാര്യങ്ങളാണ്. എന്നാല്‍ കര്‍മങ്ങള്‍ എന്തിന് എന്ന മര്‍മപ്രധാനമായകാര്യം പലപ്പോഴും അവഗണിക്കപ്പെടുന്നതായി കാണാം. ഇസ്‌ലാമിക പരിപ്രേക്ഷ്യത്തില്‍ എല്ലാ കര്‍മാനുഷ്ഠാനങ്ങളുടെയും ആത്യന്തികലക്ഷ്യം പരലോകമോക്ഷമാണ് എന്ന് ഒറ്റവാക്കില്‍ പറയാം.
ആത്മീയ മോക്ഷത്തിനായി നിര്‍വഹിക്കുന്ന വ്രതാനുഷ്ഠാനത്തിലൂടെ വ്യക്തിത്വപരമായ കാര്യങ്ങളില്‍ ഓരോ നോമ്പുകാരനിലും അനുകൂലമായ മാറ്റങ്ങള്‍ കൂടി നടക്കുന്നുണ്ട് എന്നതാണ് വസ്തുത. പ്രകൃത്യാതന്നെ വ്യക്തിത്വത്തില്‍ അന്തര്‍ലീനമായ ദുസ്വഭാവങ്ങള്‍, സാഹചര്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് അടിഞ്ഞുകൂടിയ ദുര്‍നടപ്പുകള്‍, സഹവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ നിന്ന് പകര്‍ന്നുകിട്ടിയ ദുശ്ശീലങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് മാറ്റിനിര്‍ത്താനും മാനവിക ഗുണങ്ങള്‍ കഴിയുന്നത്ര സ്വജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാനും നോമ്പ് ഉപകരിക്കുന്നു.
പരലോകമോക്ഷം ലക്ഷ്യംവെച്ചുചെയ്യുന്ന ഇസ്‌ലാമിക കര്‍മങ്ങള്‍ എല്ലാംതന്നെ ഈ ലോകത്തും മോക്ഷത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു എന്ന് അല്ലാഹുവിന്റെ ദീനിന്റെ പ്രത്യേകതയാണ്. വ്രതമെന്ന ആരാധന, വ്യക്തിയുടെ ആരോഗ്യത്തിനുകൂടി അനുഗുണമാണെന്ന് ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രം കണ്ടെത്തുന്നു. വ്രതമെന്ന പട്ടിണി മനുഷ്യനെ തളര്‍ത്തുകയല്ല, മറിച്ച്, വ്രതമെന്ന ഉപവാസത്തിലൂടെ ശാരീരികവും മാനസികവുമായ വിമലീകരണം നടക്കുകയാണ്. ആത്മീയ ചിന്തയോ പാരത്രിക വിശ്വാസമോ കൂടാതെ തന്നെ ശരീരരക്ഷയ്ക്ക് ആവശ്യമാണ് ഉപവാസം.
ഇത് പക്ഷേ, നോമ്പിന്റെ ലക്ഷ്യമല്ല; നിര്‍വഹിക്കുമ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന ഉപോത്പന്നമാണ്. വ്രതാനുഷ്ഠാനവും ആരോഗ്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ധാരാളം പഠനങ്ങള്‍ ലോകത്ത് നടന്നിട്ടുണ്ട്. മനുഷ്യശരീരത്തിന് ദോഷകരമായി വര്‍ത്തിക്കുന്ന അമിതഭാരം, കൊളസ്‌ട്രോള്‍, ഷുഗര്‍, പ്രഷര്‍, ദുര്‍മേദസ് മുതലായവ വ്രതത്തിലൂടെ ഗണ്യമായി കുറയാന്‍ ഇടവരുന്നുവെന്നും ചികിത്സ കൂടാതെതന്നെ വ്രതം ശരീരത്തിന് സന്തുലിതത്വം പ്രദാനംചെയ്യുന്നു എന്നും പഠനങ്ങള്‍ തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഭക്ഷണ നിയന്ത്രണം ഏത് ചികിത്സാരീതികളിലും ഒരു പ്രധാനഘടകമാണ്. ആത്മനിയന്ത്രണത്തിന് ഏറ്റവും ഫലപ്രദമായ മാര്‍ഗം ഉപവാസമാണ് എന്ന് ഗാന്ധിജി കണ്ടെത്തിയത് സ്വന്തം അനുഭവത്തിലൂടെയാണ്. ആധുനിക സമൂഹത്തിന്റെ ശാപമായിത്തീര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കു
വ്രതമെന്ന അടിസ്ഥാനപരമായ കര്‍മം അനുഷ്ഠിക്കുന്നതില്‍ ശുഷ്‌കാന്തി പുലര്‍ത്താതിരുന്നാല്‍ കേവല പട്ടിണിയാവും ഫലം. പ്രവാചകന്(സ) മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കുന്നു: ”എത്ര നോമ്പുകാരുണ്ട്! അവര്‍ക്ക് മിച്ചം ദാഹവും വിശപ്പും മാത്രം. എത്ര നമസ്‌ക്കാരക്കാരുണ്ട്! അവര്‍ക്ക് ഉറക്കനഷ്ടം മാത്രമാണ് മിച്ചം’ നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ നമ്മുടെ നോമ്പുകള്‍ ഈ അവസ്ഥയിലേക്ക് തരംതാഴ്ന്നുപോകുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഭയക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. നോക്കും വാക്കും നിയന്ത്രിച്ച് വ്രതം അര്‍ഥപൂര്‍ണമാക്കുന്നതില്‍ പരാജയപ്പെട്ടാല്‍ ആത്യന്തിക നേട്ടമായ പരലോകമോക്ഷമായിരിക്കും നഷ്ടം. സമൂഹത്തില്‍ ജീര്‍ണത നിലനില്ക്കുകയും ചെയ്യും. അന്ന പാനീയങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന ശാരീരിക സുസ്ഥിതി എന്ന ഉപോത്പന്നത്തിനു പകരം, അനിയന്ത്രിതാഹാര ശീലങ്ങളിലൂടെ രോഗാതുരതകൂടിവരുന്നു എന്ന പാര്‍ശ്വഫലമാണ് നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത് എന്ന തിരിച്ചറിവ് മുസ്‌ലിം സമൂഹത്തിന് കൂടിയേ കഴിയൂ.
വ്രതം ഭക്ഷ്യമേളയല്ല
സാധാരണ ജീവിതത്തെ അപേക്ഷിച്ച് ഭക്ഷണം കുറച്ചിരിക്കേണ്ട വ്രതവേളകള്‍ ഒരുതരം ഭക്ഷ്യമേളയായി മുസ്‌ലിം സമൂഹത്തില്‍ രൂപം പ്രാപിച്ചുവരുന്നത് കാണാതിരുന്നുകൂടാ. നോമ്പിന്റെ പര്യായമായി ഭക്ഷണ വിഭവങ്ങളും വ്രതപ്രതീകമായിസമൃദ്ധ തീന്മേശകളും അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്
ഈ അവസ്ഥയ്ക്ക് മാറ്റം വരേണ്ടതില്ലയോ? ഹൈന്ദവ ക്രൈസ്തവ സമൂഹങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ദീര്‍ഘവും ഹ്രസ്വവുമായ വ്രതകാലങ്ങളുണ്ടല്ലോ. ആ വ്രതകാലങ്ങളില്‍ വിപണി സജീവമാകാറില്ലല്ലോ. ഇതരസമൂഹങ്ങള്‍ വ്രതനാളുകള്‍ ആത്മീയതയ്ക്ക് പ്രാധാന്യം നല്‍കുമ്പോള്‍ മുസ്‌ലിംകള്‍ ആഹാരങ്ങള്‍ക്ക് പ്രാമുഖ്യം കല്പിക്കുകയോ? ഇതാരുണ്ടാക്കി?? ലോകമനസ്സാക്ഷിയെ ഭരിക്കുന്ന കമ്പോളം എന്ന രാക്ഷസന്‍ ആണ് ഈ കെണിയൊരുക്കിയത്. കമ്പോള ദാസരായ മീഡിയ എന്ന ഭീകരനാണ് സമൂഹത്തെ അങ്ങോട്ടു നയിച്ചത്.
കമ്പോളത്തിന്റെ അടിമകളും മീഡിയയുടെ അഡിക്റ്റുകളും ആയിത്തീര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നവതലമുറയെ ഉണര്‍ത്തി ചിന്തിപ്പിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ ബാധ്യതയാണ്. ഈ സന്ദേശം കൈമാറുന്നത്, മുസ്‌ലിംസമൂഹത്തില്‍ നല്ല മാറ്റങ്ങളുടെ മുന്നില്‍ നടന്ന മുജാഹിദ് പ്രവര്‍ത്തകരോടും ഉദ്ബുദ്ധരായ വായനക്കാരോടുമാണ്. നമ്മുടെ ഖുതുബകള്‍, ക്ലാസുകള്‍, ഗൃഹസദസ്സുകള്‍ മുതലായവയിലൂടെ ഇത് പൊതുസമൂഹത്തിലേക്ക് കൈമാറേണ്ടത് നാം തന്നെയാണ്. ആദ്യമായി മാറ്റം വരേണ്ടത് നമ്മിലാണ്. നമ്മുടെ വീടുകളിലാണ്. എണ്ണപ്പലഹരാങ്ങള്‍ നോമ്പിന്റെ അനിവാര്യതയല്ല. ആഹാരരീതി ലളിതവും ക്രമീകൃതവുമാക്കുക. വ്രതനാളുകള്‍ അതിനു മാതൃകയാവട്ടെ. ഓര്‍ക്കുക, നോമ്പ് ആരാധനയാണ്; ആഘോഷമല്ല, ഭക്ഷ്യമേളയുമല്ല.